Gökte Buluta Çevir Gözlerini

Gökte buluta çevir gözlerini
Orda ağlayan bir gül göreceksin
Yok edip de ayrılığın izini
Kalbime ne zaman yol vereceksin

Ne aşkın ne hasretin var okulu
Hüzün kalbe duvar gibi yıkılı
Yüreğinden derilmiş sen kokulu
Elime ne zaman gül vereceksin

Geceler bu kentte amansız kapan
Tez yere serilmiş zulümler yapan
Gidince ardından feryatla kopan
Sazıma ne zaman tel vereceksin

Bir gelsen her şeyi unutacağım
Göz yaşımı silip kurutacağım
Sevgiyle güvenle tutunacağım
Ömrüme ne zaman dal vereceksin