Gökten Üç Elma Düşmüş (mü) ?

( I )

Bak;
Gözlerimin tam içine...
Kimselere bahsetme;
Özümden özüne
Bir sırrımı daha fısıldayacağım.

Devşirme aşklarda azaba bulanıp,
Cismine vurulduğum yıllarda
Sana duyur(a)madığım tüm kelamları
Yaş diye biriktirdim
Bir kirpik aralığında...

Kendi karanlıklarımın içinde yarattığım
Senli/sensiz zindanlarıma
Hapsolduğum andan beriyse;

Kına gecemin bir daha geri gelmez
Bakire gülüşlerini
Tek kalemde silmeye hazırdım
Ruhunun bir anlık aydınlığına...

Hiç bahsetmemiştim sana değil mi?

Sana gelirken ben;
Babamın belime bağladığı kırmızı kuşağa
Ve
G/özünde yaşla birlikte karıştırdığı dualarına
Çocukluğumu adadım...
Zılgıtlarla yolladılar beni sana...

Zaten bir gelinler birde cenazeler
Zılgıtla uğurlanır buralarda...

( II )

Bilmem kilim dokumayı ki
Sana halimi nakışlayayım

Ama;

Bir gün aslını ararsan bu suretin diye,
Kendime sakladığım seni,
Yazdığım şiirlere astım.

Bilmezsin;
Yeşilimsi masalları ben sana
Yalnız kalmayasın diye yazdım.

Üzülme, geçecek...
Özlemini aldığımdan beri kısır kadınların nefeslerinden,
Yüzüne sigara bastığım günleri de geride bıraktım.

( III )

Bahsetmiştim hatırlar mısın?
Ben kendi tabutunu kendisi taşıyanlardanım.
Belki de sırf bu yüzden;
Atlas yorgan altında yatmak yerine,
Dokuz tahta altı huzuru arayanlardanım.
Kırkı çıkmamış bir lohusanın,
Açık mezarından yana korkular bu yaşadıklarım.

Duyduğunda şaşırma,
Gördüğünde ağlama.
Ben, vakti zamanını düşünmeden
Günlerden bir gün,
Gökten üç elma düşmesini bile beklemeden
Atacağım kendimi derin sulara,

Çaresi yok;
Bu alafın sebebi de senden yana...

Yoksa kırk tas su dökünsem de
Dilimde kırk duayla;
Yetmeyecek bu ruhu arındırmaya...

Mart`2009 Aydın...