Gökyüzü Buradaydı

Gökyüzü buradaydı az önce
Gece yıldızları alınca koynuna
Uzakların yakın bir yerinde
Gözlerimi görürsün sana azade
Gözlerim sözlerimin içinde tutsak
Sözlerim ziyasıdır kalbimin
Kalbim ellerinde azatlık






Gökyüzü buradaydı az önce
Güneş lekesiydi sevda heveslerimize çalan
Ay dokunmuştu titrek dudaklarımıza
Gecenin sesi çalıyorken besteyi
Yalnızlık acıttı yüreğimizi
Paslı bir çivi gibi saplanmışken bedene






Gökyüzü buradaydı az önce
Yaslı duvar diplerinde erirken gün be gün
Bulutlar yağarken gözyaşlarıma
Çarmıhta biriken üzüntülerimin
Asılı durur hayali boşlukta
Oysa
Üşümüştür keder avucumuzda
Üşümüştür hayaller dudağımızda






Gökyüzü buradaydı az önce
Yağmurlar serecektim rüyalarına
Tauna ilk bizim alnımıza düşecekti
Hardal sarısına dönerken toprağın rengi
Ağlayacaktık aşiyanımızda
Şimdi dön ve git
Şimdi ölüm renginde dualar




Gökyüzü buradaydı az önce
Dipsiz bir uçurumun kenarında yakaladım hayatı
Boşluk kucakladı kollarımı
Sonsuza uzanan bu ıssız yolda
İşaretlenmiş taşlar gördüm üstelik
Söylesene kim yaktı mektupların ucunu
Siyah bir mürekkep yazmışken firakı




Gökyüzü buradaydı az önce
Sonra
Yıldızlar da terk etti gönül hanemizi
Ayrılığa soyunurken mavi düşlerim














Zekeriya EFİLOĞLU
Gaziantep
8.9.2008