Gökyüzü İle Yeryüzü Arasında

Dengeli ruhlar asimetriğinde
Uçarı bir kapana kısılıverirsin
Acıyla yoğrulan aşkı hissedersin
Sana adını hatırlatacak
Benliğine saf özünü damlatacak
Seni senden alıp harikalar diyarına fırlatacak
Seni sevginle sorgulayacak
Zerre miktarı olsa da
Ve bir daha asla aldanmayacaksın
Hayatın/belirsiz ve uzak/karanlık/doğuşuna/ağlayanlara
Ve bir daha asla aldatmayacaksın
Ölümün/belirli ve yakın/aydınlık/batışına/gülenleri

Kendi hazin yoluna varacaksın
Sonsuza varsa da... ya da... bir sona varmasa da
Bir başkaldırı sanatı yaratacaksın; varlıktan,
Uygarlıktan, aşktan, acıdan ve inançtan
Konu olarak merkeze hep âdemi alacaksın
Var olacaksın!
Tutsak bedenlerin özgür ruhlarını soluyacaksın
Ve yaşatacaksın!
Menfaat savaşında yorgun düşen düşünceleri
Ve düşüncelerinin esiri olan düşüncesizleri
İnadına seveceksin... Ve soracaksın!
Dağlara haykıracaksın şikâyetlerini
Yollar açacaksın kendine bulutlardan
Bulutların üzerine ulaştığında

Gökyüzü
İle
Yeryüzü
Arasında

Dengeli ruhlar asimetriğinde
Uçarı bir kapana kısılıverirsin
Acıyla yoğrulan aşkı hissedersin

Ve tükürürsün bulutlar arasından aşkını
Yeryüzündeki maşuklar yağmur koyarlar adını
Sende yağarsın aç ruhların üstüne dolu dolu
Çöl kadar kuru yürekleri ıslatırsın
Ve bu yüreklerden bir yürek seçersin,
Serin bir bahar gününde, narin çiçeklerden.
Çiy damlaları şeklinde ikram edersin ona
Yüreğinden akıttığın gözyaşlarını

Ve artık özgürsündür!
Koşarsın ruhani bahçelerde,
Bulutların üstünde
Güneşe dokunmak istersin, yanarsın
Seni yakanın güneş değil,
Yeryüzünden gelip güneşe çarpıp yansıyan
Aşkın ışınları olduğunu anlarsın
Bu seferde bulutların altına inersin
O'nu görürsün
Gözlerinin içine dalarsın
Bir an olsun her şeyden kurtuluverirsin
Ama o an geçince bilirsin ki
Asla, bir daha hiçbir anı yaşayamayacaksın
Hep dışardan seyredeceksin
Bu yüzden hiç ölmeyeceksin
Ölümü seyredeceksin hep

Varlık âlemindeki yoklarla
Yokluk âlemindeki varlar arasında
Sıkışıp kalacaksın
Aldığın nefesleri sayacaksın
Sayabildiğin kadar yaşayacaksın
Sayamadığın kadar yaşatacaksın
Rüzgârla kardeş olacaksın
Nefesini paylaşacaksın
Senin nefesinle esecek rüzgâr
Saymayı unutacaksın bu sefer
Öfkeleneceksin!
Fırtına olup eseceksin üzerine
İnsan/oğlunun/kızının

Kaçacaksın!
Her şeyin tek olduğu yere
Her şeyin biricik olduğu yere
Sayılacak bir şeylerin olmadığı yere
Dolayısıyla saymadan yaşayabileceğin yere

Gerçeği bulduğunu sanacaksın
Huzura kavuştuğuna inanacaksın
Aslında her şeyin bir olduğunu anlayacaksın
İki yok, üç yok, çokluk yok; diye bağıracaksın

Geldiğin yere fırtına olarak geldiğini unutacaksın
Bütün birleri toplayıp dağıtacaksın
Orayı da tekten mahrum bırakacaksın
Kaçıp geldiğin yerdekiler senden kaçıp gidecekler
Bu sefer sen tek kalacaksın

Sayacaksın!
Sayacaksın!
Sayacaksın!

Her şeyi sayacaksın
Ne kadar kötülük varsa
Ne kadar acı varsa
Ve hatta ne kadar aşk varsa
Hepsini sayacaksın
Öylece yaşayacaksın
Ve birde ağlayacaksın!

Gözyaşlarını kabul etmesi için tanrıya yalvaracaksın!