Gökyüzü Mavisi Şahit Seni Nasıl Sevdiğime

Hey !
sen beni duyuyor musun
ki!
oradaysan gel !
biraz dinle...!

belkide sevdiğine yandığın doğru
belkide sonsuza umuda yolculukta sevinçlisin
ya da bir gidişin hüznü yansıyan tüm gecelerin duasına kalmışsın

belkide hiç ummadığın bir sevinçle uçarak gidersin sevdiğine
ne belli
sevgide bir b/akıştır
ölçüsü
gönülden çalar sazın titreyişini
belki de tutkusuna çalar her anı bir heyecan

farklı görünsede acının rengi en az sevinç kadar
sevginin rengi kadar ölümün rengiyle aynıdır sanırım

asıl olan altan yukarıya bir bakıştır dünya gözüyle
fiskesi yoksa yazar bir parmak işaretini
sevgide gerçek k/adar bakışın ölçüne biçimlenir
ya da uzak bir diyara umuda götürür
yada bir güzelin hasretine yanmak kadar özlemek

acı tatlı gülüşü sevinç üzüntüleri hepsi içimizden yaşarız
bağladığın düğüm gibi nereye değse orayı acıtan yine yüreğimiz

gerçek düğümlü sancılara sağlam ip orda kopmaz ağrısa da
acıyan acı gülüşlerin olur hep zaten yaşam gülmek ağlamanın kardeşi

yüzümüze yıldızlar düşerken görürdüm
seni gözlerinden okurdum gök mavisıne b/akarken
seni nasıl sevdiğimi

bilirim zaten...
sen benim şahidimdin seni ne kardar sevdiğimi...

17*07*13*Karataş