Gökyüzüne Zembille Çıkan Kayıp Sokak
Karanlık,
O alaca kesiği yalnızlık,
Kendinden başkası olamayacağın biçarelik,
O siyahlıkta var olan derin hançer gibi giren sessizlik.....
Ruhumu hediye ettim karanlık gecenin yadına,
Uyusun artık orada uyanmasın bir daha.
Rüyalarda zifiriliğin ocağı olsun alaca.
Bıçak kesiği kabuslardan sıçrarken çığlık çığlığa
Aklımı alan rüyalar çıkartmıyor hiç sabaha,
Karanlıkların içinde gözümde beliren meçhuller,
Üstüme üstüme basarken,
Yine sarıyor beni yalnızlik timsali geceye esir düşmüş bakışlar.
Uzun uzun zehirliyor akrep tadında
Süzülerek bakan o kara gözler,
Akıtıyor derinlere zehiri,
Can çekişiyor orada acıyla sana
Varmaya çalışan duygular,
Ağlıyor çaresizlikte yalvaran atışlar,
Siliyor göz yaşlarını,
Sarhoşluğun koynunda
Ayılan duygular.
Işığa öfkeyle bakıyor karanlıkta
Ortaya çıkan korkular,
Yeniden uyanmaya çalışsada can yakan
duygular,
İzin vermiyor artık karanlığa uykusunda
yakalanan zehirli yağmurlarla ıslanan tutkular....
Bırakmıyor yaşamak için nedense çare,
İçim ağlıyor içten içe sevgimin ölümüne,
Sarmaşık gibi tutunuyor kalbimin kapısına,
Mühür vuruyor sonsuzluk artık dudaklarıma.
Umutsuzluk acıyor sana olan sevdama,
Bir şans daha vermiyor kabus aşkıma,
Hayatın güneşi doğmuyor hiç artık sensiz sabaha,
Yoksun sen kayıpsın benim rüyalarımda,
Kayıp bir hayalin koynunda uyuyorum her gece.
Kısa kısa saatlerde uyanıyorum,
Böyle olunca kabusa dönüyor rüyalar bilinmezde,
Boğazımda sanki bir el var sımsıkı saran,
Çığlık atmak istesemde sesi çıkmayan,
Gecenin koynunda arıyorum seni ben soluk soluğa,
Haykıyorum çıkmayan sesimle avaz avaz karanlığa,
Dilimde sen
Hayalde sen
yerde sen,
Gökte sen....
Seni nasıl sevdim aslında bir bilsen,
Yıldızlardasın,
hergece gözlerini pırıl pırıl parlayan
samanyolunun içindeki parıltılarda görüyorum.
Ama olmuyor işte sana uzak kalıyor soluğum,
Çıkmıyor bir türlü sana yollarım,
Kayıp çünkü sana ulaşan
Gökyüzüne zembille çıkan sokağın...
Arıyorum arıyorum,
Ama kabuslarda hep ellerini tutamadan uyanıyorum.
incilerle süslenmiş bir şiirin hüznün koynundan çıkmış dolu dolu şiir tadında şiirdi şairem kutlarım saygılarımı bıraktım sayfanıza..👍😙👑
duygular dökülürken dizelere umutsuzluk hüzün vermiş şiire ... ama hep bir umut vardır değil mi? güzeldi tebrikler👍👍👍
Dirilmek diyorum ya her zaman Dirilmek ölümsüz bir zamana. Ölmeden dirilen kimdir? Diyriyken ölen Ölümlü sevgilere kendini büyüten Hayır deme Onca sevdiğin şey Yaratılan, ölen geçici sevgiler Evet tabii seveceksin ki Bu sevgi hepimizi En büyüğün sevgisine götürecek. Ne diyor Alim: Leyla, mecnun aşkından geçilir Allah sevgisine Hakkını verirse insan Gerçekten saf ve duru geçer ilahi olan Sevgiye.
Hayır illa böyle midir? Yok değil tabii Duymadın mı Hz İbrahim'i Ne demişti Hz Hacer Küçük yavrusuna bakarak Kara gözleriyle: Ey İbrahim bizi kime bırakıyorsun Bu çöl denizinde. İbrahim durmadan, duraksamadan Teretdütsüz dedi tek kelime: Allah'a. Ve hacer dedi: Allah bize yeter.
Neydi peki bunca sıkıntı çektiren sevgi Neden önemli neden en çok Allah'ı sevmeli? Belli, işte hiçken yokken Yaratan kim Varlıktan bir insan yapan, İnsana yolunu gösteren İrade, akıl, vicdan, kalp veren kim? Allah Tekbir Allah.
Peki neden bunca Allah yok muş gibi konuşmalar Neden? Gökten inen ayetler ne diyor Neden onlarsız bir hayat inşa etmeye çalışıyoruz Neden maddi olan zevkler peşindeyiz Bizi Allah bilmiyor mu? Haşa Hiç yaratan yarattığını bilmez mi? Kur'anla bil kendini Ve ayet ayet diril.
Karanlık, O alaca kesiği yalnızlık, Kendinden başkası olamayacağın biçarelik, O siyahlıkta var olan derin hançer gibi giren sessizlik..
girişi bile yeter...
Hayatın güneşi doğmuyor hiç artık sensiz sabaha, İzin vermiyor artık karanlığa uykusunda yakalanan zehirli yağmurlarla ıslanan tutkular..
maşşallah döktürmişsün...gönülden kutladım👍
sevgiler.....😊
bir rüyanın içinde insanın yaşadıkları şiirsel olarak anlatılmış Yalnızlık Çaresizlik mutsuzluk içsel duyguların ve korkuların kabuslarla canlanması çok güzel işlenmiş şairini kutlarım yüreğinize sağlık 👍👍😙