Gökyüzünü Yaktığından Beri

Aşk, kavgaya denk bilirim
Ancak güneş gibi yeşertenler
Yeşil ovaları, sabah sofraları
Uzak bana Ey Firkat
Fani nefesim yasaktır
Güzellerin sessiz yurdunda

Bu aşkın sahibi kovduğundan beri
Ne burada, ne oradayım
Göçmen, yaralı kuşlardan biriyim
Kanatlarım yorgun, gökler acımasız
Ne alçakta evim vardır
Ne konacak yüksek dağım

Makamı alçak ve yangın yeri
Çirkin masallarda uyumuş
Kundağında sisle açan çiçek
Gözleri kapı duvar, aman diler gibi
Ne şarkısı okunur ne şiiri
Gökyüzünü yaktığından beri