Gölge

Ellerin gül bahçesi burcu burcu kokuyor
Bülbülün sevdasından dem vuruyor her vakit
Alnında bir yanardağ alev alev yakıyor
Ta ezelden yazılmış silinmeyen bu akit

Nerelerdesin bilmem ben gittiğin yerdeyim
Karanlık evim yurdum aydınlığa perdeyim





Gözlerin iki nehir çağıl çağıl akıyor
Renginde gizlenmiş kara kışım ilk baharım
Asılmış kirpiğine geleceğim bakıyor
Yeisle yoğrulurken hem gecem hem neharım

Aşkla döneli başım ne gökte ne yerdeyim
Ayağımı kaydırdı hayırdan çok şerdeyim




Saçların dar ağacı tel tel boynumda urgan
Kaç sene heder oldu yokluğunda gümansız
Hasretin baş yastığım kahrın üstüme yorgan
Gizli dertle bir ömür küle döndü dumansız

Fersah fersah ararım sen gökte ben yerdeyim
Huzur yanında gölge anla artık dardayım