Gölge Kadın

Küçük gemiler yaptım aşkı bindirmek için,
Yelkenleri pusulasız bulsun saklı kalbini...
Rüzgarları alev alev üfledim gönlünün izdüşümüne,
Senden uzaklar girdap oldu çekti içine.
Şafaklar yıldızlı göklerden bir ton daha aşık sana,
Tıpkı kıskanır gibi ruhum omzundaki bedenimi.
Bugün denizler karalara inat gelgitsiz yaşar,
Yüreğim sensiz melodilerde ağlar aşkla kokan,
Yokluğun ellerimde karabüyü gibi yanar ten ten.
Sen gölgem oldun karanlıkları örterken üstüme,
Bu yıldızsız gecede bulutları kondurdun omuzlarıma,
Ve son bir umutla çekti meleklerim gölge kadınımın yanına...