Gölge Oyunu

Herşey Hayal ...
Gözlerin gördüğü güzel yüz
Parmakların soluduğu avuçlar
Ruhun susadığı saçlar sahte.
Dilinden dökülen sihirli kelimeler
Pervasızca savurduğu gülümseme
Güneşsiz yerde geçici gölgeler.
Hayal perde sinde bir gilge oyunu
İpleri Kendi elinde
Çengeller takmış Kendi uçlarına
Aynı oyun
Farklı matinelerde
Farklı kişilere.
İpleri çekiyor çengellerini
Ruhsuz bir hayat
Çengellerin peşinde
Tek kişilik oyun sanan her izleyici
Hepsinde kendinden büyük bir kibir
Tek olmanın verdiği.
Kibiri çıkıntı olmuş tekler
Işık yandığunda
Kısa oyun bittiğine
Yüzleşecek birbirleri ile
Pişmanlıktan kızaran kişiler
Derin bir çelişki içinde
Gölgeye aşık olmalarından mı
Yoksa sıradan olduklarının farkına varmaları mı
Olmayan sevgili mi hayal kırıklığı
İzledikleri sahnede oynatılanın kendileri olmaları mı
Kibirlerinin cıkıntı kısmına
Çengeller hep mi takılıydı.
Belki de hiç ağlamadılar
Akan,çengellerden süzülen kandı.

08 Eylül 2009 9 şiiri var.
Yorumlar (2)