Gölgeler

Geziyorum aziz şehri
günahının diz boyu bataklığında...

İnsanlar arasındayım
kaçışıyorlar
bir yerlerden
bir şeylerden
öylece geçerlerken yanı başımdan
gölgeleri düşüyor yüzüme...

Oynaşan fikirler
günahkâr bedenlerden sızıyor gölgelere
düşünceli bakışlar hep yarına kızgın...

Baksanız mutlu gözler
döküldü mü içlerindekiler bir kere
herkesin sönmemiş yangını
soğuk bir öykü hala...

Bir adam sövüyor ana avrat kaderine
üzgünlüğü sığmamış yüreğine ki
sigarayı sıkıyor hırsla kirli parmaklarında
işsizliğinin ilk gününde patrona kızgın
aklında aynı dejavu
'yarın senedin son günü'...

Ve bir kadın gölgesinde ihanet kokuyor
aldatmanın suçuyla korkarken zihni
göğüsleri terliyor hala heyecandan
sevilmek istediğini mubah sayıyor aklı erdiğince
bedeni şeytanla vals içinde...

Çocuklar erketede
kestikleri kızların süslü düşlerine kapılmışlar
ergenlik heveslisi aşklar için
haykırıyorlar birbirlerine
önce ben gördüm
benim sevgilim...

Ya ben...
bunca korku içinde
ararken kendi gölgemi
neler düşecek şehrin kavgasına derken
çirkin bir falcı omzuma dokunurken gülüyor
'korkma sende herkes kadar günahkârsın'...


23.01.2013 / Şair-i Gülhan...149