Gölgelerde Kaldım Hiç Söylenemedim !

Sürgün yedim ömrümce
Gönlüm çöktü delice
Bir yalnızlık gölgesiyle
Gölgelerde kaldım hiç söylenemedim !


Gün yüzümüymüş hiç görmedim
Mutlulukmuymuş hiç denk gelmedim
Sevgimiymiş hiç söyliyemedim
Gölgelerde kaldım hiç söylenemedim !


Sılaymış gurbetmiş hep özlemekle geçti
Hüzünmüş yağmurmuş hiç yüzümden eksilmedi
Parçalı bulutlu havalar hayatımı hiç terketmedi
Gölgelerde kaldım hiç söylenemedim !


Neden dedim hep ömrüm boyunca
Bitmeyen masallar dinledim kendi lisanımca
Gurbet kuşu oldum hep konamadım hiçbir omuza
Gölgelerde kaldım hiç söylenemedim !


Bal çiçeği hiç koklamadım
Serenatmış hiç kapıma uğratamadım
Bir umut peşinde yaralandımda kaldım
Gölgelerde kaldım hiç söylenemedim !


Sıcacık bir rüzgarmış hiç ısınmadım
Üşümekten hiç başımı kaldıramadım
Buğulu camlara hep isimler sıraladım
Gölgelerde kaldım hiç söylenemedim !


Gölgelerde kaldım hiç görünemedim ! 25 ARALIK 2010