Gölgeleri Aynalara Yüzün Diye Düşürdüm

elimi bıraksan bir an
yaz ayında olsa üşürdüm
kuş olup uçalı sevda bahçemden
özlemini yüzüme hüzün diye düşürdüm


dar vakitlerde gözlerini anımsadım
sağ çıktım karanlık sokaklardan
saçların hangi rüzgarda dağılır sevdiğim
gölgeleri aynalara yüzün diye düşürdüm


adım attığın yer bana memleketimdi
gidişin fırtınaydı en büyük felaketimdi
şimdi uzak yollarda atıyor kalbim
bekleyişleri ömrüme yazım diye düşürdüm