Gölgem

Günlerim
Geçip gidiyor birer birer
Abaküsteki boncuklar gibi.

Diziliyor.
.......... Sıra sıra.
.............Rengarenk.

Önce haftalara
Sonra da dönüşüyor yıllara...

Kimisi
Umman gibi masmavi
Fırtınalı , Issız.

Kimisi
Bulut gibi bembeyaz
Dupduru tasasız.

Çoğu da
Kömür gibi
Kapkaranlık Zifiri.

Artık
Bıraktım saymayı
Günleri de
Yılları da.


Ben
Sadece benimleyim.

Bir de
Peşimi hiç bırakmayan
Daima
Beni bana hatırlatan
Gölgem...
Geceleri o da
Benim yerime Uykuda.


Ben ise

Yanacağını bile bile
Ateşe doğru uçan bir pervane.

Kavgam hep Gölgem ile...

Abaküsümdeki boncuklar bitene kadar.


.................................ENA.