Gölgemin Zekâtı
I.
Damla düşdü, boğuldu heveslerim
Bir akşamdı, kesildi sütüm
Gölgemi emzirdi rahmetin yakamozları
Mehtabı alnından öptüm
Devrildi gök, kırıldı buluttan abanozları
Kaknüs efsanesiydi aynam
Döküldüm içime
Çocukluğum;
Ganj'da durulmuş felsefesiyle
Şuan bu dizelerin okunması gibi
Güvercin olmadı bülbül nefesiyle
Kıvrıldı esrarına yaratılışın
Aşığı oldum oryantalin
Müdavimi bendim, yalnızlar kerhanesinin!
II.
Töhmet girdabıyla kesif
Zirvesi görülmemiş dağım ben
Yalnızlık tepemde kar
Kaptansızdı çaresizlik
Kırk dört sene hapis istendi şahsıma
Anne, beni iyi niyetten yargıladılar!
Bir rûya gördüm
Cazip geldi ölüm
Çekip giderken yaşayanlar...
III.
Bebeğin aguşuna bırakırken umudumu
Fiiller devşirme, hilkati mübeccel
Çıkmamış sakallarım üşüdü
Tabut içinde ben, kendimi düşlerken...
İltihabı aktı gözlerimin
Ve içinde kozmos kadar derin
Boğuldum Eminönü'nde
Üfledim kudretimi karanlığa
Sigaramı deniz yaktı.
IV.
Babil'in Asma Bahçeleri'nde
Üzüm salkımı misali astım kendimi
Nasıl gömeceksiniz beni?
''beni yüz üstü gömün,çünkü yeterince gördüm''diyordu bir yazar bir kitabında..
haklısın Mücahid,şair yazdığı,şiir yazıldığı kadar..çok yazmışsın,çoğundan çok.. tebrik ediyorum seni ve keskin kalemini..
Şiir diye bir şey varsa eğer Budur elbet sözlerimi yakıyor düşüncen Gerçek ve mecaz uyumla Karşımda ah Mücahit O Tertemiz güzel aklın var ya Kaç şair diye geçinene yeter, Sana methiye değil niyetim; gerçek bu söylemeden geçemedim.
"şimdi iyi niyetlerimi bir bir yargılayıp asıyorum...bu son olsun... "
şair şarkı dinlerken yazmış satırlarını...şarkı gibi yazmış...olsun... Babil var içinde... Akeldan var harabelerin altında... Tiamat var sigarasını yakmış şairin...bir öpücük gibi omuzunda dururdu sevdiğimin...
Babil'in hikayesini bir ben bilirdim bir de elinden tutup şehrimi gezdirdiğim kadın...şimdi o şehir de yok yazabileceğim bir şiir de...
başka şiirlerde hikayemi okudukça demli üzümlerde söndürüyorum garabetleri...
bu şiirin katli vacip kardeşim...
eyvallah!
yaşın küçük olmasına rağmen kendini iyi geliştirdiğin cümlelerinden belli kardeşim tebrik ederim sanırım bir kez daha okuyacağım bu güzel şiiriini
Dini inanç ve felsefi düşünce merkezli olup, derin aşk ile örülmüş dopdolu bir şiir.
Görkemli bir anlatım.
"Çıkmamış sakalları üşütürken", çıkmış sakalları yakıyor adeta.
Gömüleceği değil, devindiği yer yüreklerdir.
İçtenlikle kutluyorum.