Gölgesinden Karanlıktı Yüzü

gölgesinden karanlıktı yüzü
siyah maskeli bir hırsız gibi...

hep karanlıkta dururdu
yuvası bozulmuş kargalar gibi
hiç su içtiğini görmedim
yani şarabı su diye bilirdi...

gölgesinden karanlıktı yüzü
siyah maskeli bir hırsız gibi...

hiç görmedim onu salkım söğütte
incirle üzüm bahçelerinde
arası çok çok iyiydi bilirim
kara selvi,zakkum çiçeğiyle...

gölgesinden karanlıktı yüzü
siyah maskeli bir hırsız gibi...

zevk edinmişti o dertleri
her zaman sessizlik içinde
alıp satardı hep,her gamlı hali
gamhane gönlüne...

nice nice gördüm ben
hiç kimsenin göremediği
pek nadir gülüşlerini...

ve zemheri bakışlarının ardında
rengarek açılmış bir kardelen çiçeği vardı
o hayatın hazin yüzünü
erdem hane bir tavırla sevdi...

gölgesinden karanlıktı yüzü
siyah maskeli bir hırsız gibi...

büyük bir ışık gördü bir gün
zifiri karanlık bir gecede
parlakça bir yıldız gibi
kayıp gitti sonunda o meçhule...

gölgesinden karanlıktı yüzü
siyah maskeli bir hırsız gibi...