Gölgeye Düşer Gerçekler ...
Gün devrildikçe geceye
gölgeye düşer gerçekler
iki çiy damlası titretir toprağı
görürsün ki yalnızsın
Umutlar...umutlar gazel yaprağı
Mum gibi erirsin
çevreni ışıtmak için
eridikçe içersin karanlığı
hüznü yudumlar yüreğin
Kanadıkça çocuk gözlerin
yandıkça anne ciğerin
karanfiller ekersin
ölümle her an randevusu olan gecenin bağrına
Gün devrildikçe geceye
gölgeye düşer gerçekler
görürsün ki...yalnızsın
görürsün ki...karanlık da sensin
karanlığı aydınlatan...ziya da
Kapandığında kapılar... açılır beyaz yeleğin iki küçük zümrüt düğmesi ve bir çiy damlası düşer
toprağa zaman ürperir ...
👍👍 yüreğine sağlık şairin. serbest bir (şah)eser....
Melankolik biraz,olsun yinede güzel.
Gün devrildikçe geceye gölgeye düşer gerçekler görürsün ki...yalnızsın görürsün ki...karanlık da sensin karanlığı aydınlatan...ziya da 😙😙😙😙😙
allaha mahsus derle ama ah be şairem yaktın geceyi.... sevgim kalsın sayfanda şiiri sırtladım👍👍👍👍👍
Cannnn Bizim yalnızlığımız olsun bu /onurlu ve dik duruşlu... bin selam ile geceye.....
😙👍
Özverili olmanın ürpertici yalnızlığa düşürmesi, beklenmedik bir çelişkinin dayanılması güç acılarındandır.
İnsanın kendisiyle yetinmesi...Nereye kadar?