Gömün Beni Kazdığın Yere

Bak şimdi sana yaz desem
yazmak şurda dursun okumakta yorulursun
'''lofed'' tersi nedir okuyun desem yine serden geçti

sen yazmazken ben de okumayı onuttum ezberbozanlar varken
umudun eli taş yığınıysa mutluluk sözler yalana boyanır

şimdi ben uzak bir diyardan sesleniyorum
ölüm varsa sensizliğe koşacaksan koş
mezarımda ağlamayacaksan göm beni

göm denilen yer büyük hayvan barinağı
gömün önü bir derya gölü kalkar olurum
''Ali Haydar öldü ağlamayın bacılar...'
türküsüne benzer acılar sardıysa gömün beni yüreğine..

yoksa gömülen yüreğe mi mezara mı ?
bunu geç anladım
şimdi yanar yanar giderim
ve sonsuza uçuyorum kuşlardan sonra

söz bittiği yerde başlarken
en acıyan dil yarası derin bir uçurum
kanayan yaralar acıtır beni diri yaşarken ölmekse gömün beni
ağlamayın gözyaşların akmasın ardımda

gömün beni kazdığın yere
sorma gül kokan elleri
benden sana selam olsun
senden sonra gülüşlerine

08*07*13*Karataş*