Gömüt

1
........

çağırıyorum
gömüt başında
sesimi duyuyormusun


havalar
birden bire soğudu
son mintanımı da kaybettim
üşüyorum
yüreğinde beni his ediyormusun

seni
rüzgarlar titretir tenimde
alıp götürür benliğimi
sonra
sen çıkarsın aynama,

gel diyorum sana
gidelim bu hain ellerden
uzak asyaya
kara afrikaya
latin amerikaya
ve alaskaya
hiç fark etmez
sen yanımda ol yeter

bilirsin
diken üzerinde memleket
insanı hain
yaz gelir su keserler
kış olur ayaza terkederler
fırsat buldukça da
derin devlere muhpirlerler
duyuyormusun beni

kar çiçeğim
iç kanamam oldun
beni öldürecekmisin
anlıyormusun
mayıs 2004




2
acının dalına yuva yaptım
dalına da nazar boncuğu taktım
bir de fidan diktim
yuvayı bülbülle kuruttum
gözlerim kör oldu
ama sen görmedin


dikenliydi yollarımız
yalın ayaktık ikimiz de
kan revan içinde taban
ben sana ayakabı oldum
kıyıp da basmadın toprağıma

mayıs 2004
3
sensiz lezeti kalmadı meyvelerin
şarap yaptım bütün meyveleri
içine kokunu kattım
leziz olsun diye
her akşam demleniyorum
günün batışında
gömüt başında


4
kahpe sabahların esiriyim
üç mayısın
ve kara şafağın


yüreğimde koca bir ünlem
ben
ünlemi yerim
ünlem beni


hatıralarımdan,yüreğin geçer
yüreğimi kuşlara yem ettim
kuşlar yüreğimi yer
ben ise
hüzünlerle beslenirim

ben
hüzünü katık yaptım
belki
gelirsin diye

tanrıçam
sığdıramazdım seni evrene
evren
artık bedenime dar

şimdi
evin gömüt
nasıl sığıyorsan bilmiyorum
yoksa gömüt
evrenden daha mı büyük
haziran 2004


5

ben
sabahın seherinde
her uyanışımda
biraz daha kamburum çıkar
kamburumda
kraterlerinin lavları yağar

fırtınalardayım
lav ırmaklarındayım
kar çiçeğim
yüreğim yangın yeri

havalar zifiri kışladı
kırağı düştü bostana
beynimde kar boran
ekine dolu yağdı

umursamadan gittin
azgın dalgalarla vurdun
hiç insaf yok muydu
nasıl yaptın ,anlamadım
temmuz 2004

6

sen gidince
fırtınalar ağıt yeli
ağıtlarımı türkülerinle demle
bulutlar savruk dağılıyor
beni bulutların kanatlarında sakla

gözlerimde
sislerin uçuşuyor
beni
sislerin gömütlerinde bekle


yıldırımların düşüyor beynime
şimşeklerini estir
avuçlarıma gözlerim dökülüyor
parmaklarınla bastır

yağmur yerine,çeşmelerim yağıyor
sevecanlığınla sustur

yıkıldı benliğim çamurda
lodos ol yüreğimde estir
ağustos 2004
7

sana geldik,
ben gökhan bektaş
ve nazan

sana çamlar getirdik
ladin,kayın ve kızıl çam
kayın olanı
göz yaşlarımızla suladık.
adını da ŞEHRİBAN koyduk
bir daha solmasın diye
mayıs 2004

YILDIZIM ÜŞÜYOR
nakkaş oldum seni işledim
uyuyan bir konağın kapısına
razılık diledim, bütün perilerden
senden daha güzel olmasınlar

odamızda gözlerim kayboldu
leyleklerin geldiği mevsimlerdi
sen belki hatırlamazsın
eşikte düşürmüştüm
nolur basma yüreğim incir
iki gözüm görmez olur

çağlalardan gözlerini aradım
oğulların peteğinde seni gördüm.
karanlıktı inan seçemedim

sesin kulağıma sinmiş çıkmıyor
ellerim ayaklarıma dolaşıyor
varlığım ,bir defterde kayboluyor
gözlerim ,bir yıldızla kayıyor
yalnız bırakma nolur yıldızım üşüyor


okyanusta yorgun düştü yüreğim
rüzgarlara açtım, bütün yelkenlerimi
ufuklarda kaybolan kenti aradım
mahzun ve mahcup bir gecenin karanlığında
eylüül 2004





HOŞÇA KAL
dikenli yolların battı gözlerime
kör oldum
.

fitilsiz çıralarım söndü
mehtap hiç odama vurmadı

bin yıldız birden aktı
senin gözlerin görmedi
seni kaybettiğim geceydi

kaf dağındaydın

seni aradım
haramilerin meclisindeydin
anahtar deliğinden gördüm
kapıyı çalam dedim
cesaretimi yolda kaybetmiştim

sözüm bitti
ödünç istedim
vermedin
gözlerim yüreğine akıyordu
durdur dedim
önüne bent kurmadın

kamburuma dağların yıkıldı
el atmadın
sözlerimin bittiği yerde
sen vardın

ama ben tükenmiştim
hoşça kal
hoşça kal
hoşçakal çoban yıldızı
aralık 2004