Gönlüm

Vazgeç artık gönlüm,
Düşme kırılma güvenme kimseye
Kaç kere söyledim dönme sırtını diye
Niye anlamıyorsun gözlerine bakarken bile kanatırlarken seni,
Hançerlerini saplamakta tereddüt etmiyorlar..
Büyüme artık gönlüm,
Alma dünyana kimseyi, koyma canına
İzin verme hayatını yönetmelerine,savurmasınlar seni..
Sızlama artık gönlüm,
Gözyaşların kana bulanırken,onlar düştün kalk diyorlar sadece,
Düşürmekten bi haber..
Sarılma bırak artık gönlüm,
Sen diyorsun gülüm,
Yanaşıyorsun uzatıyorsun elini,
Onlar kolunu kanadını parçalıyorlar..
Söyleme artık gönlüm,
Arkadaşım dostum kardeşim sevdiğim deme kimseye,
Son gün gösteriyorlar acı tebessümlerini,
Paramparça gönderiyorlar seni..
Ağlama artık gönlüm,
Benide ağlatma,sil gözyaşlarını..
Ağlamaya değen ağlatmaz,en azından süzülmesine izin vermez,
Yaşlarının yüzünden..
Sus artık gönlüm,
Ne öğretmişlerdi onlar sana?
Sus ve acılanma ki kırma,
Biliyorsun kırınca tamiri mümkün olmuyor,
Kırılmaların geldi aklına değil mi?
Boşver onları şimdi,kim umursadı ki sen umursayasın,
Kim topladı parçalarını da sen izlerden bahsediyorsun..
Gitme artık gönlüm,
Bak bende yoruldum mecalim kalmadı seni avutmaya..
Kal yerinde öylece akıllan uslan,
Takılma bir avareye,beyhudelikte bir yere kadar,
Senin yerin bende,gel tahtına ve bir umut büyüt yarına,
Saklan gönlüm artık,
Yine geliyorlar toplu tüfekli,
Bu sefer ölme artık gönlüm,
Yada ölürken gülümse hadi gönlüm!!