Gönlüm

sessiz ve dipsiz bir kuyu gönlüm
ne düşen çıkabildi içinden
ne de ben yok olduğum aşklarımdan kurtulabildim
ay ışığıydı her gece aydınlanmama tek çare
tek ıslaklıktı yitip gidenlerin ardından dökülen gözyaşları
suskundu kalbim esen rüzgarın hapsinde
deli dolu laf dinlemez ruhum ayrılığın vurgununda
hırçın ve çaresiz bir kedi gönlüm
ne aşklar parçaladı içten içe
ne bekleyişler eskitti gün batımında
kimi yalvardı gitme hayırsız
kimisine yem oldu anlamsız
batan bir gemideydi sevdam umutsuzca
ama bilmez hiç kimse
aşk bir bataklıksa en derininde senle dolu hayat...