Gönlüm Uçmuyor Martılara
gözlerim yüzünün parıltısından kamaştı zahar
hırsız arar gibi köşe bucak bir ışık aradım giderken
aklımın mumu yandı
bir şeyi unutmuşum gibi döndüm geriye
merhem oldu benlerin buğday buğday
sürdüm
saçlarının parlak altın sarısından
inerken basamaklar parladı ışıl ışıl
bende bıraktığın gibi değildi gözlerin nemli
hüzün yüklü bulutlar çağırmışsın kederli
yıldızların dağılmış mateme bürünmüş ay
bu kadar üzülecek ne var gitmedim say
sen böyleyken böyle gönül nasıl giderdi
ne olur biraz uyusan belki geçerdi
bak açık kalmış pencereler t/uzağa düşeceksin
hep uçacak hülyalar hatıralar
yapayalnız kalacak üşüyeceksin
hatırladım birdenbire neyi nasıl da unuttuğumu
şimdi anladım neden karanlığa su gibi dolduğumu
alıvermişsin çaktır çaktır gönlümün hoşluğunu
sende kalmış sevincim, gülüşüm, kalbim
hiç bir şey veremedim
komşuya donuk donuk kediye suratsız
simitçiye içim boş
bakakaldım
sen ne yaptın senden birazcık ayrılan bana
mavisini yitirmiş deniz bozkır
uçmuyor martılara
ayın gözlerinde ki sır
çıkmıyor aynalara
09/04/2021 yağmur…
Yükselen Yağmur
" mavisini yitirmiş deniz bozkır" bir dize, dört kelime, ne çok anlam ve yoğunluğunda hayatı barındıran. Kutlarım kaleminizi, sevgiyle.