Gönlün Nar-ı İstanbul'un Kahrı Oldun

Derinlerde uhde olmuş adın
Gönlün sırrı gözlerin
Loş aydınlığı sözlerin
Baharın yeşilliği kokun
Bir perçem ki ;
Sevda aklıma düşen
Her dem gözlerden dizeler döken
Gel artık diye;
Ölüme davet eden
Gülistan 'da cehennemi gören
Ateşlerden geçen de senden geçemeyen
Leyla'nın savaşı ;
Gönlün azabı oldun
Dizelerin kahramanı ;
Kanlı satırlara doldun
Yedi cihanda en güzel yine sen kaldın
Bestesiydin dizi dizi gönüllerin
Dökülürdü gözyaşları senin için
Uğultulu teperlede bir rüzgar idin
Name ' der ' din sevgini
Buram buram sen kokan bir masaldın
Hiç dinleyemediğim
Söylememiş sözlerde saklıydın
Kelimelere yasaklıydın
Sen deli bir adamdın
Bense hırçın bir denizdim
Sen koştun;
Ben sarıldım
Sustu zaman... Yazdı kalem
Bir türkü olduk dudaklara
Adı kondu ;
Gönlün Nar-ı İstanbulun Kahrı Oldun