Gönlün Olsun

Bir ülke büyürdü içimde
Gözlerden ırak
Mahremim başkenti
Senliydi henüz yeni yetme düşler
Belli belirsiz anılar
Katran karasıymış zifti avuntular
Avuçlarına yüz sürerken yüreğim
Pervasızlıktı umudun gölgeye düşüşü
Sancılı gecelerin ağrısıydı solu inciten
Sonrasında
Zıvanadan çıkaran sorgular
Beni bana düşman kılan



Hep bir şeyler eksikti
Zaman önüne katmışken
Bazen bir umut konardı pencereme
Bazen de kar yağardı içime
Hayat hep kırmızı ışıkta yakaladı
Erteledi
Sanki dünyanın çivisini
Çekmiş gibi
Bir ben miydim
Suçlusu



Olmazlara açılır kapılar
Gece devrilir içime
Ayazı yakarken
Umut döşedim yıldızlara
Hepsi ben kadar ırak
Ben kadar yorgun
Kurşunlayıp yüreği
Öldürdüm bende ki "SENİ"
Yeter ki
Gönlün olsun