Gönül

Bir aşkın elinde yanar ağlarsın
Yeter artık yeter ey deli gönül
Yüreğini ateşlerde dağlarsın
Yazık sana yazık vay deli gönül

Geceyi gündüze kattın olmadı
Sabır bitti tahammülün kalmadı
Selam verdin selamını almadı
Emeklerin oldu zay deli gönül

Ele versen eller alıp götürmez
Sele versen seller cana yetirmez
İki yakan bir araya getirmez
Ölmeyince çıkmaz huy deli gönül

Gönlün hâlâ o güzelin derdinde
Kimler tükenmedi sevda ardında
Güneşi bıraktık yârin yurdunda
Doğmaz bundan geri ay deli gönül

Der Ozanca bak gör sonun ne oldu
Gül benzin kurudu sarardı soldu
Ömür geçti gitti gün akşam oldu
Geriye ne kaldı say deli gönül

Ozanca