Gönül

Ta Elestten bir kıvılcım can içine düşeli
Durmaz için için tüter daim yanar bu gönül

Hüsn-ü letafetin sihri aklı zayi edeli
Kime baksa sermestlikle canan sanar bu gönül

Seher vakti gün doğmadan esrarı gizler güya
Mest olur zikr-i tevhitle yâri anar bu gönül

Avazına can dayanmaz bülbül serden geçeli
Saplar minik yüreğini hara kanar bu gönül

Hakkın rızasını talep yaratılış gayesi
İsmail'le körpe canı yâre sunar bu gönül

Gidermez onda lekeyi ne su ne ateş toprak
Cemale vasıl olunca aşkla yunar bu gönül

Bilir Ulvi âşık olan bu cihan imtihandır
Ahu diye daldan dala neden konar bu gönül