Gönül 2
Sabır cenderesi oldu bu dişim
Sayende bitmiyor uzadı kışım
Derdine yanıyor gülmeyen başım
İnsafa gel artık uslan be gönül
Ne dengini buldun ne menendini
Ne düğümü çözdün ne kemendini
Hem beni yaktın bak hem de kendini
İnsafa gel artık uslan be gönül
Kahrın lütfundan çok bil ki yoruldum
Coşkun pınar iken çöktüm duruldum
Ne bir sevenim var nede soruldum
İnsafa gel artık uslan be gönül
Görmüyor gözlerim çekildi feri
Tutmuyor dizlerim soluyor deri
Yolculuk başladı bak geri geri
İnsafa gel artık uslan be gönül
Yıllardır yedirdin sevda dayağın
Ne gülünü gördüm nede tiyeğin
Çukura giriyor bak bir ayağın
İnsafa gel artık uslan be gönül
Her bir kelime, her bir mısra duygularla dolu idi, her güzel şiirinizde olduğu gibi. Kaleminiz daim olsun, Emine Hanım. Sevgiyle kalın.
gerçekten çok beğendim sayın şairem. ellerinize yüreğinize bin sağlık. sonsuz saygılarımla....
Teşekkür ederim can kardeşim Ali Bey 👧
her zaman inleyen bir keman gibi yüreğin,sevgilerimle...