Gönül

Bıraktım şu dağın adına
hatırası var yüreğim ç/ağlar
bakan gözler mavilikleri gözler

bıraktım seni yalnızlıklarda
biraktım
yürekteki çağlayan sularından
haykırışına
sesin avazına duran gözlerim

bıraktım gönüle bakan
gönül yorgunu şafakların ayazına

bıraktım
akgüvercin özgür diyarların aşkına
sesinden bir heybe tuttum

bıraktım
yollarına duran tutkulu bir sevdaya
kapılan yüreğin sesine

bıraktım sana o gözlerin yağan yağışına
seni düşleyen alevlerin közüne
gözüm
sensiz avareyim
sonsuz uçan gönüle derbeder olan gönlüm yaralı
vakitsiz günlerde bir dilberin g/özündeyim gülüm

işte gidiyorum
bıraktığım gönüle çalan sazın teline
gönlüme takt kuran sızılarınla
uçan kuşun hasretinle
gözlere bıraktığın yaş ile...

bırakılan izlerin kahrına düşen yağmurlara
gidişin hasreti közlüyor gönüle
düşen her damlaya hasret kalarak
ardından gözyaşıyla
gidiyorum

27*01*14*