Gönül Çadırı

Yırtıp denizleri ötesine gitmeye karar vermiş..

Yüzünü dalgaların arkasına saklar,
sesi cıkmadan sabaha kadar kıyıma vururmuş da haberim olmazmış..

Her gün olduğu gibi günleri mumla aratır,
gece olduğunda ise sabah olması için yalvartırmış..

Her cümle noktasını bekler,
ekilen buğday güneşe hasret kalır,
Martılar karın tokluğuna çalıştıkları gemi balkonlarına sadık,
atılan ekmek parçalarına şükredermiş..

Sensizlikle gelen o kadar çok şey var ki,
def etmeye hangisinden başlayacağımı bilmıyorum..

Her ne olursa olsun şükrediyorum,
güzel günleri gördüm ben,
bu mutsuzluklar yıkamayacak gönül çadırımı....