Gönül Dağım

Düşman öğretiyor bana dostluğu,
Dostum diyenlere çatışım ondan.
Acayip terbiye sarmış boşluğu,
Hayretle seyredip bakışım ondan.

Feryatlar, figanlar, ağıtlar çoksa.
Zikirle fikir'e insanlar toksa.
Eskiler ezberim, yeniler yoksa
Bayat sohbetlerden kaçışım ondan.

Devir ilim irfan, uyanma devri.
Anlayıp bilmeden ne gerek seyri.
Gerçek adaletle doğrulur eğri,
Vicdana, hak hukuk, katışım ondan.

Muhabbet ararken, zevzek bulunca,
Hele ki sohbeti kahır olunca,
Gül dalına gelip karga konunca,
Dikenli sözlerle batışım ondan.

Bana can verirken sevda vurgunu,
Birden zindeleşir gönül yorgunu,
Şükürle sükûttur sabrın uygunu,
Derdimi içime atışım ondan.

Taşla söyleşirim, toprağa tavım.
Dağların üstünde şu gönül dağım.
Ateşler içinde en güzel çağım,
Kendimi aşk ile yakışım ondan.

Ben Allah'a kulum, kul olmam kula.
Selâmetler verdi sağıma sola.
Bu yüzden kendimi değersiz pula,
Yaralı diyerek satışım ondan.

25.05.2001