Gönül Diyetim

Bu sevda tüketti her bir şeyimi,
Aşkın denizinde batar dururum.
Alamadım yardan,aşktan fey-imi,
Hüsrandır yüreğim, kayıp şuurum.

İnsanım elbette, etten kemikten,
Benim de gönlüm var, değil çelikten,
Âh! yare bağlıyım, kör bir ilmikten,
Karşılıksız sevdim, budur kusurum.

Umutsuzum yardan, yüreğim bezgin,
Sevdasından oldum, çölünde gezgin,
Peşinde koştukça of, dolu dizgin,
Tükendi mecalim, bitti sürûrum.

Sevgiye susamış fakirdir gönlüm,
Kıymeti bilinmez hakîrdir gönlüm,
El alem dilinde sekir-dir gönlüm,
incinmiş gururum, bitmiş onurum.

Sevdam ecel olmuş, ölümse yakın,
Nasihat faydasız, etmeyin sakın,
Katlanmış kederim hele bir bakın,
Çile deryasında kayıp huzurum.

Ellerim duâda, yardır niyetim,
Sevgim bu hayatta gönül diyetim,
İçimdeki alev, kor şikayetim,
Yazgıdır alnımda silinmez nûrum.

Hüzünmüş sevdanın izzet ikramı,
Ateşmiş yürekte suskun meramı,
Gönül sahnesinde sevda dramı,
Oynadıkça heyhât! dibe vururum.

07/01 /2008