Gönül Galaksim

Bir göl kenarının kıyısında
Aşkı ararcasına yürüyorum
Deniz dalgaları boyumu aşıyor
Kayboluyorum

Onlarca,binlerce şimşek çakıyor
Kocaman bir yıldırım düşüyor yüreğime
Sensizlik sessizliğimi bastırıyor
Haykırıyorum adını bulutların gölgesine

Susuyor maviye bulanmış gökyüzü
Düşürüyor yıldızlarını teker teker
Ay ve güneş küskün
Aydınlığa hasretler

Evrenin kapısı aralandı
Meteorlar saldırıyor bedenime
Kara delik gibi yüreğim
Çekiyor hepsini içine

Aşkını arıyorum yine bu günlerde
Hayallerim şimşekleri susturacak güçte
Gökkuşağının yedi rengi kanlara bulanıyor
Ansızın bir meltem esiyor
Ruhumu sürüklüyor