Gönül Hissettiği Mevsimi Yaşar

Değişir takvimi uymaz gününe
Takılıp gidince aşkın peşine
Derdin mutluluğun girer rengine
Gönül hissettiği mevsimi yaşar

Vakitli vakitsiz cemreler düşer
Duygular sarhoştur meltemler eser
Kendinle barışır kendine küser
Gönül hissettiği mevsimi yaşar


Savurur götürür sevgi rüzgarı
Bir yaprak misali tüm arzuları
Ayrılık duygunun hazan zamanı
Gönül hissettiği mevsimi yaşar

Yağmurlar yağdırır gözler yaş olur
Coşarsa icine bahar doldurur
Bir gün aydınlıksa bir gün pusludur
Gönül hissettiği mevsimi yaşar

Başına buyruktur geçsede yaşın
Bittiği yerdedir aklın mantığın
Toz pembe yönüdür geçen hayatın
Gönül hissettiği mevsimi yaşar