Gönül Kendine Gel Gönül Kendine

Ecel gelip bir gün kapın çalmadan
Gönül kendine gel gönül kendine
İş işten geçmeden pişman olmadan
Gönül kendine gel gönül kendine

Bir gün olur dolar ömrün vadesi
Kapanır yaşamın hayat perdesi
Terk eder kalbini gider kendisi
Gönül kendine gel gönül kendine

Bir bir gider oldu tüm bildiklerin
Nerde şimdi eski dost dediklerin
Terk ediyor candan o sevdiklerin
Gönül kendine gel gönül kendine

Gelmeden yazılan bir gün başına
Bakmaz azrail hiç gözün yaşına
Yazılmadan adın mezar taşına
Gönül kendine gel gönül kendine

Bir eser bırak ki anılsın adın
Hak yoldaysan eğer olur muradın
Fayda vermez sonra mezar feryadın
Gönül kendine gel gönül kendine


Faruk der ki gelin farka varalım
Ömür baki değil kıymet bilelim
Kin nefreti bizler kalpten silelim
Gönül kendine gel gönül kendine