Gönül Sultanim

Kalmasın gönlünde olmasın güman
Sen gönül bağımsın ey gül ü gılman
Ruh gidip sırattan geçtiği zaman
Bil kıldan köprüde benim sultanım

Taaaa nuh u nebi den aşkın kitabı
Mecnun dün çocuktu bilmez hitabı
Leyla ya düşerken cemre den ab ı
Katre i ummanda bendim sultanım


Kainat ateşti ben doğdum önce
Kirk bin kere yandım nar ile nice
Gönül zar eyledi sevda derince
Deryada kum gibi doldum sultanım

Nuh tufana düştü sal ile yüzdüm
Cümle mahlukatı sevgiyle dizdim
Yazdığım sevdaya bir tanrı yazdım
Kör kuru çaylarda yüzdüm sultanım

Bir kuru canım var Ahmet ilinde
Aşk ile abad ım kendi halimde
Ey zulümkar nedir senin elinde
Toprağa tenimi sardım sultanım
AHMET BOGÜN
GEBZE
27/08/2010/