Gönül Tuvalim
Sen dertli gece
Sen gülen ay
Sen ateşte yanan güneş
Misalsiniz hepiniz bana eş
Gönlüme derdimi dost eyledim eyleyeli
Gülhatminde aşkı hatmedeli
Kül-e döndüyse rengim
Dertli geceleri yüreğime serdim
Gülenayla gönlüme girdin
Ateş olup içime işledin
Nakış nakış nardan potreler çizdin
Tuvalde her şey tastamam
Parçalar birleşmedikçe ayrılık olur yaman
Neyana baksam bir ressam
Bir tuval boyuyor durmadan
Manzara tamam da ay'ın ince hali nerede
Göremedim karanlık basmış bu resimde
Bilmem güneş ne vakit doğar gönlüme
Şimdi gecelere hapsettim ruhumu
Bir aydınlık beklemekte
Bilmem acıtan yanım bu kadar niye kanıyor
Gözlerimden vurup çıkıyor
Yüzümü gözyaşlarım yıkıyor
Bir türlü susmayan, bu gönül telidir
begenıyle okudum..tebrıklerımle tulay hanım
Bilmem acıtan yanım bu kadar niye kanıyor Gözlerimden vurup çıkıyor Yüzümü gözyaşlarım yıkıyor Bilmem ne zaman biter bu işkence
bu acıyı hissedebilmek yaşıyorsun demektir tülayım... güzeldi kutlarım👍👍👍
samimi dizelerdi tülay..o tuvalde ki renkler çoğalsın inş.. güneş eksilmesin yüreklerden.. tebrikler sevgi ile
Bilmem acıtan yanım bukadar niye kanıyor Gözlerimden vurup çıkıyor Yüzümü gözyaşlarım yıkıyor Bilmem ne zaman birter bu işkence
insan oğlun yüreğinden çektiği acıyı neden bu kadar hisseder anlamıyorum hepimiz muzdaribiz aynı şeylerden galiba kaleminize saygı duyuyorum has gönül duygulu bir eserdi tebrikler değerli şaire dost...
Bilmem acıtan yanım bukadar niye kanıyor Gözlerimden vurup çıkıyor Yüzümü gözyaşlarım yıkıyor Bilmem ne zaman birter bu işkence...
sevgili şairem ... bilmemlerin içinde sızlayan efsunlu cevaplarda yine onların içinde gizli olsa gerek.
anlatım ve duygu harikaydı tebrik ediyorum.