Gönül Yağmuru Sevdam

hep dertleri içimize alırken
sonra
dermansız zamana k/aldık

of bu ne biçim yaşam
ifla olmaz yerde yaşadım
yalanım yok
inan

elimde kalem
bir gözümde küfür t/aşırken
diğer gözümde öfke b/ekledi
cep'lerim şan şekeri
herkesin isyanındayım
şimdi

hep yalan ilanı
açlığa kader sardılar
zülüm biter dediler
beterin beteri yağdırdılar
ata yadigarı toprağa

ayrılık ölüm kadar zor
yok sayılan
inkarın koynunda kalan soysuza
insafsızca hain ilan edilen canlar
infaz ve idamlar

yazılır tarihi ölüm fermanları
elbet
birgün onunda hesabı g/örülecek
tarih gerçeği yazacak

sevdamı okyanuslara yazdım
zaman dalgalara yayılır
vuslatı y/azdım d/ağlara
unut deme unutmam
içimde filizlen tomurcukların

sevda yangını
sen oldun yaşamın adı
hadi gel
yolların kar boran

gündüzü geceye karışan
sabahı seher yeli esti
sevdan yüreğime eser
sam rüzgarları gibi

taşlı yollara düşen sevda
gönül yağmuru yağınca
gel içimdeki alevi söndür
yangını yağmurunla

yoksa patlayacak volkan
dağlarımda yanan ateşi
belki söndürür
gül kokan yüreğime esensin
hasretini dağlara yollara b/ıraktım

dar günde acılar içinde
gürbet özlemine bıraktığın
her herde arar oldum
yağmurunla yağar s/elim

gönül yağmuru sevdamın
yaraları derin melhem sür
derdime derman ol
gülüm...

12 kasım *11*Kasım