Gönül Y/arası

(...gönül yarası hep dert kedere savrulur giderdim...)

İki sevdalı deliler gibiydik
aynı denize b/akan sularda yüzerken
nehirden akan suyun çağlayan sesiydi uyandığımızda

İkimizde aynı ruhun gıdasıydık farklı zaman diliminde
ikimizde başka tenhalarda yüzerdik aynı deniz aynı kulaç atardık
geçmek yoktu sevdalı deli gönüle k/anar giderdik
yıllara yanar savrulurdu yürek sularımızda

karşı yamaca geçmeye çalışan çesareti yokluğuna sayarken
ikimizde yemin b/içmiştık yorulmak yokken sevda deminde

yokluğunda ikiz gibi yer yarılırken gönlüme yaralar açtığın vakit
her şey deniz kadar derin sularım ç/ağlıyorken deniz sesiyle uyanırdık

sensiz her günüm saatim bir ömüre baha biçildiğinde düşlere hasret kollardık
ardında ağlayan gözyaşların dualar kabul görmüyor sevda yeli eserken

hey gönül!
bana yeni yaralar açma gönül b/ağlarım kanar
zaten yaralarım kabuk bağlamışken
o kabukları kaldırma dost yoksa yaralarım tazelenir

belkide zamana geç kaldık yarınlar daha güzel olacak diye
her sabah uyandığımda
acabalarım
ve keşkelerım yok artık
sensizliğin yanında yürüdüm aynı senli yollarda

bazen yayan gezdiğimde sıralanır tüm dert kederlerim
şimdi içimde sen varken gülüşlerim sevinçlerim
dört duvar arasına içinde bir bahçe duvarına bakar giderim

sen yoksan ağlarım hasretinde
sesizce uzaklara gider ayak yüreğim çağlar senli sularda
ruhumuz karışır rüzgara savrulur gözlerimiz
bir nazar taşına benzerdi hep düşlerinle yol alırdım

hep uzakta hasretine b/akardım
gözlerim seni arar dururdu gönül yarası derin
gönül yarasına yeni yara ekleme

sen aklıma geldikçe
gözümde tüten günlerde hasretin yaralar beni...
gönül yarası sevdam beni terk etmedi gitti..!

20*07*13* Karataş*