Gönül Yarası

Fersiz yanar gariplerin çırası
Söyle şimdi hangi derdin sırası
Kangrene döndü gönül yarası
İçerim sızlıyor diyemiyorum

Olsada her günüm her anım zulüm
Dökülsün yaprağım kurusun gülüm
Ecel el atıp da gelmeden ölüm
Seni el yerine koyamıyorum

Kurban edemezssin emlik kuzuyu
Armağan gönderdi dinmez sızıyı
Kadir mevlam böyle yazmış yazıyı
Kaderim diyerek cayamıyorum

Ömür merdiveni kırka dayandı
Gönül bağım al kanlara boyandı
Uyuyan dertlerim bir bir uyandı
Sürü çoğaldıkça sayamıyorum

Yıldızlar düşüyor saçıma tel tel
Yanar dağ gibiyim nerden bilsin el
Havada bulut yok çağlar coşar sel
Güneşi balçıkla sıvamıyorum

Kul Garib'im kader bizede gülse
Sinemdeki derdi azıcık bölse
Huzur kapımızı bir defa çalsa
Sağır kulaklarım duyamıyorum