Gönül Yolu

Aklın işi sınırlı, gönül sınırsız âlem,
Okunası kitaptır, gerekmez kâğıt kalem.

İtibar; görünene, nerde, nasıl? Saklımız,
Milyarlarda biri de, kavramıyor aklımız.

Ne kadar zorlasak ta, sınırlıdır, haddi var,
Gönül sahası geniş, belki de evren kadar.

Olanlar zaten olmuş, olacağa çare yok,
Her gelen tecelliye, nihayetsiz yorum çok.

Dedikodulu yerde, beynim yoruldu, bittim,
Çıktım artık oradan, başımı alıp gittim.

Çekildim bir tenhanın, en kuytu köşesine,
Buralarda rastladım ömrümün neşesine.

Akıl bana arkadaş, bilgi yoldaş değilmiş,
Oysa aşkın önünde nice başlar eğilmiş.

Asıl olan aşk imiş, ondan gayrisi yalan,
Yalnız onun elidir, her gün kapımı çalan.

İçim öyle sakin ki, sükûnetler içiyor,
Gözlerimin önünden ruhlar gelip geçiyor.

Akılsızlık başladı, gönül yolunu tuttum,
Hiçbir şey bilmiyorum, bildiğimi unuttum.

20.05.2010