Gönül Yorgunu Sevdam

Her sevda bir gönül kuşu misali
öter bülbülün sesinden
her damlası yakar gönül sesini

ararım seni
yoksan
bir b/akışınla kuş olur uçarım
zamansız sevda yeminlerinde

sana doymayan cennetin kapısı yıldızlı
kokun yayılırken
gözlerim seni anımsar
her yerde sen varsın yüreğimin bir köşesinde

kaderin böylesi
denizi mavili düşlerim
kimsesiz yalnız sokaklar
yanar gözlerim
bir kuşun ağrıyan gözyaşında

sesizliğin deminde adımlarım sana koşuyor
içimde kaynayan sularda
yürekli sevda ateşin külleri uçar gider s/onsuzluğa

düşündükçe gökyüzü ağlıyor
gözüm kırpınışlarda olsada
gülüşünle kalıyor uzaklarda
yürekli sevdamın sıcaklığında yanar gönlüm
sevdamın sonsuzluğunda

koşarım yüreğin sesinden
gözlerim gökyüzüne bakıyordu
bir sen birde ben ağlarken
vakti s/onsuzluk

unutulmayan anılar
kirli havada uçan turna yüreklim
her geçen aşkın darağacında asılı kalan
zamanı gören bir aşkın b/ağına düşen gönül yorgunu sevdam

07*01*14