Gönül Yorgunu Sevdamsın

Bak yaşarken
bende yüreği tutulmuş bir kuş misali kanadı kırık
mevsimi kış olan diyarlara güneş doğsa da yorgun halde yürüyorum
umuda gözlerim yansa da yine de ayaktayım

her bakışımla sabır tükettiğim
zamana inat etmişken yorgum yüreğim
zor olanda bir güzelin aşkından avareyim

ama ne yazar
nede kazar olur yazgısı bir düş yağmuru
ne anlayanı nede anlamayanı bir kör düğüm
bari tanısaydım dünya dönmezdi ben dönerdim

benim duaya değil sevgi denizine d/alışım
bir dünyalar harikası gülüşünle
bir bakışımda gördüğüm
sonsuzluğun abidesi bir aşka çağlarken

sevgi kuşun kanadında uçuyorken
düştüğün toprağın rengine boyandığın
yerden coğaldığını görünce beddualar kar etmiyor

dualarda biraz gülüş görsen
birazda sevgin yeter be gülüm
sen acıyan yaram olsan da
ar damarında patlayan pınar suyundan içesim var gülüm

sen akşamın karanlığını aydınlat
istersen mum ışığı olsun
yeter ki gülüşlerde gözler demlensin

ben seni gördüğümle kanar
aleviyle yanarken gözlere tutulduğumsun
bir ömüre bakan okyanuslar kadar derinsin

sevdama tutuşan güle benzeyen ay gibi
rojdası yüzümün ak güvercini
ve
gönül yorgunu sevdamsın
be güzelim

19*04*14*