Gönüldür Hülâsâsi

Hep bir can değil miyiz bu dünya âleminde?
Baş bedene bağlıdır ayak gider zeminde.
Sanma ki cümle dertler yalnız sende toplanmış,
Herkese ayrı bir çark, hızlı döner kiminde.

Sanma ki her gördüğün pembe dünyada yüzer,
Nasılsa son bulacak pembe olsa ne yazar,
Dedim ya çark dönüyor, öğütür azar azar,
Çıkmadık canda umut güle konar kiminde.

Kara bizim ak bizim, değil mi ki adı gün.
Gecenin sonu sabah tutturmuş inadı gün.
Ayrılıklar olsa da, kavuşmanın tadı gün.
Her gün sönmez ışıklar bekle yanar kiminde.

Tatlı dil güler yüzdür insanlığın fazlası,
Kimi beydir paşadır, ama insan mahlası,
İki kulak iki göz, gönüldür hülâsası,
Sevgiyle âbad olur, yürek donar kiminde.

İki sevda vardır ki, yürekleri kavurur.
Biri beşer biri HAK, külü göğe savurur.
En nihayet sonunda bir mecnûna çevirir.
Tükendim sanan yürek belki onar kiminde.


Aralık- 2007
KIRŞEHİR