Görmedim Böyle Yalnızlık

görmedim, böyle yalnızlık
ben, ben olalı...
ağzıma kadar gelmiş midem
ve çatlayan ağrılı başımla
yattığım yerden bakarken
kurumuş ve kireçli beyaz duvarlara...
görmedim ben böyle yalnızlık
tam geçti derken;
yolunmuş kabuklarıyla kanayan
dünyevi bir sıkıntı tadıyla
tüm akşam sefalarında
kadehimi bulandıran bir yara...
gördün''mü sen böyle bir yalnızlık
okumaktan,yazmaktan ve''de yaşamaktan geçip
yalnız bir gece kılığıyla
tüm erken gidilmiş, ama hep geç kalınmış
buluşmalardan arta kalan
yalnız bir adam ve büyüyen bir yara...