Görmüş Olduğun Bu Okul Bahçesi
Kaç aydır uzak öğrenci sesinden
Görmüş olduğun bu okul bahçesi.
Ekmeği alınmış gibi vurup ensesinden
Görmüş olduğun bu okul bahçesi.
Benim gibi onun da keyfi kaçmış
Derin bir sessizliğe kollarını açmış
Etrafa buruk bir hüzün saçmış
Görmüş olduğun bu okul bahçesi.
Yine kar yağıyor beyaza bürünecek
Ne zamana kadar yerlerde sürünecek ?
Karşıdan bakıldı mı yalnız mı görülecek ?
Görmüş olduğun bu okul bahçesi.
Duvar köşelerinde çıkmaya başlamış bitki
Bu da bana oldu en büyük etki
Müdür bile kullanamaz oldu yetki
Görmüş olduğun bu okul bahçesi.
Sabah ders zilinin çalmasını gözledi
İstiklal Marşının okunmasını özledi
Her akşam kapalı pencereleri izledi
Görmüş olduğun bu okul bahçesi.
Kedilere kaldı meydan sonunda
Dolaşıp dururlar kantinin yanında
Her an bir haber verirler anında
Görmüş olduğun bu okul bahçesi.
Nerede kaldı o düzenlenen törenler ?
Hani nöbet tutan öğretmenler ?
Hani kapının dışında doluşan veliler ?
Görmüş olduğun bu okul bahçesi.
Bu korona belası bitmek bilmedi
Aramızı açtı baksana, gitmek bilmedi
Daha artık ne yapacak yetmek bilmedi
Görmüş olduğun bu okul bahçesi.
Ben sadece halleri dile getirdim
Aldığım simidi çayla bitirdim
Kilitledim kapıyı, Allah'a emanet ettim
Görmüş olduğun bu okul bahçesi.
12.02.2021
Geçen sene yazmış olduğum şiirlerden bir tanesi. O zaman korona virüs illeti hepimizi perişan etmişti. Sonucu pozitif çıkan kimse kalmamıştı hemen hemen. Ben de olmuştum. Ama Allah'a şükürler olsun atlattım. Malum, okulda çalıştığım için o zaman uzaktan eğitim oluyordu. Okula ne bir gelen vardı, ne de giden. O an ilham geldi, bu şiiri kalemime aldım. Allah, daha bu millete sıkıntı, hastalık, musibet vermesin inşallah.