Görücü Üsülu

zorundaydı ,yola çıktı yirmisinde
salladı rampalı yollara direksiyonu
gitti geldi ,onundu uzun yollar
adı münir, gel oğlum münir
gelin gerekir bize torun görelim ölmeden
buldu anası gelini, yazılmıştı alnına
diyemezdi hayır ,sevdiğim var benim diyemezdi
haticeyle kuruldu düğün alayı
görmemişlerdi bile birbirlerini
düğün savulmuş, odada
başbaşa iki cahil
kulaktan dolma sözlerle
çaktı haticenin suratına tokatı
sebebi korkutmak haticenin gözünü
öyle demişti babası
ölene kadar dinlermiş ozaman sözünü
garip ayşe titreyerek çıkartı üstündekileri
pişmandı içi kimdi yanındaki
nasıl biriydi
bilinmezlikler içinde yattılar o gece
tüfekle uyandırdılar sabah milleti
asıldı çarşaflar balkondaki ipe
iki gün geçmeden düştü yola yine
tanışamadan daha
birbirlerine hitab bile edemeden
hatice ağlarken geceleri yalnız yatağında
hizmet için gelmişti bu dünyaya
münirde farksızdı ondan
ekmek parası peşinde yollarda geçerdi günleri
günler birbirini kovalarken bi gün
nisanla geldi ilk bebeleri
adını koydu ninesi bebeğin
hatice meliha derken
hacer koydular adını
dede somurttu biraz
mirasçı dedi torununa sanki o
kanından değildi
ne olaki münir karısına ilk defa karım demişti
mutluydu ikisi bebeleri ama
dede isterdi erkek torun
yine yıl geçmeden bi bebe daha
buda kızdı mirasçılar iki oldu
malım servetim gitti el oğluna değip verdi yaygarayı
günler geçerken şunun erkek torunu var
demeler yeniden kız beyenmeler
ve gün gelir yeni gelin gelir eve
kuma kuma üstüne....
peki bunlar niye
bağnaz fikirlerin insana değer vermemesi yüzüne

buda karadeniz yöresindeki görücü üsülune ve kuma olaylarına yazdığım şiirdir. IŞIN abinin önerisi üzerine yazdığım memleket sorunlarından biridir.