Görülmeyen Renkler

Aydınlığımın katiline ...


Son katedraldaki zangoca sorsalar derdimi
inan anlatamaz tutulur dili
Kulaklarda çınlar çanın sesi
Olamaz ki Nuhun gemisinde kimsesi

Yokluktan gelmiş, ezilmiş, lime limelenmiş
Gelen giden üstüne basıpta geçmiş
Tutmuş ezber orucunu mevzilenmiş
bu mermiler kanatamaz bedenimi demiş...

katilime bak! buzlu çerçeveden
insanlıktan eder bu badire beni benden
çivilesem dilimi kinden, şerden
olmaz ki cevabım sırat köprüsünden/sırra kademden

Atlarmıyım, açamaz ağzımı kerpetenler
tahtası çürükmüdür, güvenlimi köprüler
dinden çıkmış işte bu isyan edenler
dediğim dedik deyip başlarını yiyenler

estirdim rüzgarını inkarın
var mı çevremde bir gram ar'ın
sebepsiz değil bu isyanın
bu derdin dermanı koludur şeytan'ın..

Kopar gel! Kır zincirlerini.
Kalmasın mazide hiç bir izi
Taşlat vuslatı, bul pesimizmi
Karanlığın gölgesi benli Hades'i

Ve son bulsa bu tasalar,
aklım gömülmüş karanlığa
anlayan anlar.
ibadetim olur zifiri akşamlar
görmeyen gözlere Güneş doğar mı ?

Söyle bana hayat bu kadar boğar mı ?...