Görülmüştür Damgalı Yırtık Mektup

gün batarken yalnızlığı kiralık
düş yanığı kente
sisli teninde toplanıyor
bütün kitaplardaki noktalar
eşiğinde takılıp düştüğüm hayalî gecelerde
ayırırken bir virgülle
dudak çatlağı arsız bir buseyi dudaklarımdan
s/g/özlerle örülen zamanı giyiniyor
içimin intihara meyletmişliği
parantez içi anlamsızlık kusuyor
yüzünden alıntıladığım
bu izbe
bu metruk
bu mel'un dizeler

solumdaki örste
çığlık kırığı
bir sevda dövülüyor
ölü zamanları giyinirken
susuz kirpiklerim
yarının yarasına doğacak güneş
aydınlık bağlıyor kızıl gülüşlerine
en büyük devrimi gerçekleştiriyorum
baştan sona yarılmış bir gülüşe
sözcük artığı bu hasret suskularını örerken

şu dün cesedi gün kalıntılarıyla
parça tesirli mistik bir ömür şekilleniyor
yazgımın çürük kozasında

pusu kuruyor puslu hüzünlerim
bubi tuzaklı yalnızlığıma
yine de
mavi giyinmiş sevda giydiriyorum
gözlerimin yağmursuz duru ağlaklığına
biliyorum düş dediğin
gülümser kirli ölüme bile
hayata dip not bırakırken
buruşuk nefes çizgilerim
öldürülmüş gökyüzüne kapatıyorum
tutuklu kuşları

bir pondomim sessizliğinde
oynarken hayatı ıslak notalarla
kendi falımın yalancısıyım
yırtık ceplerimde
düşük yapıyor ağıtlar
hep aynı medcezir
hep aynı ezber
can kırığı arsız kıyamet koparken
yazgısına düşler çakılmış hasretin kumsalında

özlem kokulu yağmurları dökerken resmine
el değmemiş yüzünü okuyorum
görülmüştür damgalı yırtık mektuplardan
ve
bu geceyi de uyuttum avuçlarımda
kısalan ömrüme bulayıp ölümü
ekleyip en uzun sen sevincimi

yine de dürülmüş defterime
okunaklıca yazıp vasiyetimi
son bir dilek katlediyorum

{baştan aşağı şiire kesmiş bir kadının
devrimci gülüşüne defnedin beni}

Utku Aksu 27-06-2015 Detmold