Görünmeyen Kahraman

Karanlıktı günlerim, arıyordum bir güneş,
Yıldızlar da mahsundu, hissettim bu telaşı.
Ruhum deprem öncesi, artçı sarsıntıya eş,
Vaveylalar içinde, secdeye koydum başı.

Biri dedi gamlanma, hüzün mevsimi değil,
Gidecektir sıkıntılar, sabreyle gör ardarda.
Kader tüm bu olanlar, seccade ser ve eğil!
Kur'an öyle diyor hem, lütuflar var sırada...

Secdede duydum ki, şeytan homurdanıyor,
Kalk şu secdeden dedi, ürkütücü bir sesle!
Der demez dayak yedi, şimdi de kıvranıyor,
Bir kahraman dövdü onu, ilahi bir nefesle!

Dedim, ey kahraman beni kurtarman niçin?
Darda kaldığım vakit, hep koruyup kolladın.
Dedi, Nebi bahçesinde bir gül bitirmek için!
Sahi, güller bitsin diye kaç salâvat yolladın?