Görüntüsü Gözümde Bulanık Gözüken İnsanlar

ilk defa mı küçük düştün
ey insan..
ilk defa mı sustun birşeylere
ya da hiç!
yalnızlık benimle dalgamı geçiyor?
birşeylerden korkmak çok mu kötü?
hiç hoşuma gitmiyor hislerim.
her gün biraz daha korku sarıyo bedeni mi
ama neyin korkusu?
bilmiyorum..
yanlış yapmak korkusu mu?
yoksa bağlanmak mı birşeylere?
hesap vermek mi..
sıkılmak mı birşeylerden?

anladım ben ..susmak bence
yalnızlığın bana yaşattığı küçük düşürücü o hal!
dalga geçiyor benimle biliyorum..
içimde yaşayan kişi çığlık çığlığa bağırıyor..
ee kim duyuyo ki bu sesi benden başka..
nerde o beni çok seven insanlar..
hepsi bulanık gözüküyor gözümde
bazen çizik çizik..
bazense hiç!

durup düşünüyorum her dakika..
ben kendime ne zman gelicem
ne zaman herşey iyi olacak
o derinden gelen "kötü his" ne zaman susacak

çığlıklardan kulaklarım çınlıyor!
bazen hiçbirşeyi duymuyorum
kendi ağlayışlarımı bile..

Sus yeter artık..
Duymak istemiyorum senin sesini.
İçimde kendini öldüüryorsun her gün!

bir gün olcak ölüpte tekrar dirilmiyeceksin
o gün huzura ericem
her gün ayrı birşeyin korkusundan kurtulucam..
kötü his gidecek başımdan

o bulanık insanlar ya tamamen yok olacak gözümün önünden
ya da hep kalacaklar!